Eigenlijk bedoel ik niet vaak geschreven. Mijn voornaam, Chido, is uitzonderlijk in Europa en eigenlijk ook in Spaans Amerika, waar het wat mijn ouders betreft vandaan lijkt te komen. Chido als verkleining van Guillermo. Willem, dus.
Mexicaans
Het wordt echter niet of nauwelijks gebruikt als naam in het Spaans. Het is vermoedelijk een verouderde vorm en daarnaast is het in Mexicaanse straattaal vergelijkbaar met de term 'cool': Este carro esta buen chido wey! (Die auto is echt cool, man!). Niet vervelend, maar ook niet echt handig als voornaam. De term heeft ondertussen ook zijn weg naar de Verenigde Staten gevonden.
Chido-masker |
Dan is er nog de Japanse variant. Chido is een van de Gigaku-figuren. Een uit China overgewaaide toneelvorm (vermoedelijk in de zesde of zevende eeuw), waarbij een Chido een processie van veertien figuren leidt. Gigaku werd vanaf de negende eeuw minder populair en stierf ergens tussen de twaalfde en veertiende eeuw uit. Hoogstwaarschijnlijk zou er nu niets meer bekend zijn over deze vorm van toneel, als de maskers niet zo uitgesproken waren. Niet heel flatteus, overigens.
Afrika
En ten slotte is er Afrika. Zo 'volg' ik al een tijdje Chido Nwangwu, als eerste naamgenoot die ik jaren geleden op het internet vond. In Afrika komt Chido dus ook als voornaam voor. Als mannen-voornaam dacht ik altijd. Tot vandaag.