woensdag 27 maart 2013

Film: Anna Karenina (2012)


Anna Karenina is het tijdloze verhaal over een buitenechtelijke liefdesrelatie in het tsaristische Rusland van 1874. De prachtige en levenslustige Anna voelt zich gevangen in haar liefdeloze huwelijk met de hooggeplaatste ambtenaar Alexei Karenina. Wanneer ze graaf Vronsky leert kennen, ontstaat er een gepassioneerde affaire met tragische gevolgen. (Bron: Pathé.)



De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Leo Tolstoj en voor een groot deel opgenomen in een 19e eeuws theatergebouw. De scenewisselingen zijn, zeker in het begin, fraai opgelost. Terwijl de acteurs spelen, wordt de omgeving omgebouwd van een barbier in een huiskamer in een kantoor in een restaurant in een feestzaal. Waarna een van de spelers het feest verlaat, de coulissen in loopt en via een trap op de rollenzolder komt en daarmee in een armoedig huisje belandt (waarbij de katrollen en touwen voor de decors gewoon zichtbaar blijven).

dinsdag 26 maart 2013

De aanvraagprocedure voor een ID-kaart voor kinderen

Twee weken geleden moest de ID-kaart van mijn dochter verlengd worden. En omdat ze onder een bepaalde leeftijd is, moet dat door een ouder/verzorger gedaan worden, waarbij het kind ter plekke moet tekenen.


De portretfoto van de schoolfotograaf konden we niet gebruiken, omdat ze daar lachend op staat en haar oren niet zichtbaar zijn. En dat is een 'show stopper' in de ID-kaart procedure (ik vermoed hier een goed gelobbyde kartelafspraak tussen school- en pasfotografen). Dus eerst naar de pasfotograaf en dan met ijzige tegenwind (mijn dochter zag echt niet in waarom ze mee moest) naar het stadskantoor.

Daar werd me aan de receptie verteld dat het aanvraagformulier door beide ouders ondertekend had moeten zijn. Stom, niet goed gelezen op het ontvangen formulier. Flink geïrriteerd fietsten mijn dochter en ik naar mijn vrouw, die gelukkig in de stad werkt. En dan weer terug door de koude wind om eindelijk de ID-kaart aan te vragen.

donderdag 7 maart 2013

Het edepot? Dat ben ik!

Hoera! Vandaag kregen wij (Erika Hokke en ik) formeel de opdracht van de WVI om een Introdag edepot te ontwikkelen voor de verschillende RHC’s en deze daarna ook uit te voeren.




En, lieve lezers, daar worden wij erg enthousiast van!

Duurzame toegankelijkheid van digitaal archief  vraagt om een edepot: het geheel van organisatie, beleid, processen en procedures, financieel beheer, personeel, databeheer, databeveiliging en aanwezigehard- en software, om het duurzaam beheren van te bewaren digitale archiefbescheiden mogelijk te maken.

Een hele mond vol.

De Nederlandse RHC’s (Regionale Historische Centra) en het Nationaal Archief werken samen aan een landelijk edepot. Langzamerhand zijn ze zo ver dat het edepot lokaal, bij de verschillende RHC’s ingericht kan worden. Dan wordt het meteen actueel voor de medewerkers.

Kern van de Introdag is om te zorgen dat alle medewerkers van een RHC betrokken raken bij de implementatie van het edepot en dat ze een idee krijgen bij de gevolgen voor hun eigen werkzaamheden.

We gaan daarbij uit van het concept Het edepot? Dat ben ik! Het edepot is een combinatie van hardware, software, middelen en vooral mensen en afspraken. Het is dus meer dan technologie en zal van veel mensen een nieuwe houding vergen.

Dat willen we bereiken met de volgende ‘denkstappen’:
  • bewustwording : oh, is dàt een edepot
  • urgentiegevoel: dat edepot, daar moet ik wat mee
  • saamhorigheid: we doen het samen en het is relevant
  • enthousiasme: met het edepot kom je verder!
  • en een blik op de toekomst: zo gaan wij werken met dat edepot
Natuurlijk is één dag niet genoeg om iedereen een nieuwe werkwijze eigen te laten maken. Maar het is wel een fundament waarop de rest (visievorming, training en opleiding, werkafspraken) gedragen kan worden.

En opeens weet je het: “Het edepot, dat ben ik!!!”


dinsdag 5 maart 2013

Archives: The War on Entropy

Hoe denken anderen over ons, archivarissen, en ons vak:


Bijschrift toevoegen

Eerder schreef ik al over de Dark Archives van Maly. In zijn stuk in Contents Magazine zegt hij eveneens iets over de rol van een archief:
Archives as commonly understood are bastions in the war on entropy. From within the archives, a holding action is fought against the ravages of time. The mission is to preserve the few scraps of knowledge, art, and memory you have clawed out of a barely intelligible universe, and to pass them down to future generations. 
The basic activities of an archive are collection, storage, preservation, search, and retrieval. Together, these form interrelated but non-identical streams. When the rate of some streams outpace the others, things start to go strange: when the rate of collection and storage outpaces search and retrieval, we begin to lose access to an archive’s contents, and the archive begins to go dark.
En verderop:
I said earlier that archives are at the front lines of the fight against entropy. To be precise, the entropy of decay that robs us of the scraps of knowledge we have managed to collect. [...]  we have come to understand that there is a second kind of entropy at play: the entropy of an archive grown too quickly, which outstrips its maintainers’ abilities to retrieve the information being stored.
Ik had het zelf kunnen zeggen. Maar dan vanuit een ander uitgangspunt ;-)

Meer meningen van anderen over ons.

Plaatjes
http://fixedlimits.files.wordpress.com/2012/12/tumblr_mb4nutk6to1qczxa6o1_500.jpg?w=640

maandag 4 maart 2013

Film: Jagten (2012)

Kleingeestig kwaad. Dat is waar de film Jagten over gaat:
Wanneer kleuterleider Lucas door de vijfjarige Klara ten onrechte wordt beschuldigd van misbruik, verandert zijn leven van het ene op het andere moment in een nachtmerrie. Het nieuws verspreidt zich snel en de inwoners van het dorp beginnen zich tegen hem te keren. De eens zo hechte lokale gemeenschap valt uit elkaar, terwijl Lucas tot doelwit is verklaard.

Bij zo'n beschuldiging word je leven (zeker als man en vader) verwoest. De hechte gemeenschap valt overigens niet uit elkaar, weet precies hoe ze de misdaad aan de vermeende misdadiger moeten koppelen, om daar eensgezind tegen op te treden. Een volksgericht is immers zo gevormd en in dit soort gevallen ben je schuldig tot het tegendeel bewezen is, als dat al ooit te bewijzen valt. Zowel mannen als vrouwen spelen daarbij hun eigen, nare rol. Ook als de situatie veranderd, gaat uiteindelijk de hechte gemeenschap vóór het recht. Het laatste shot van de film maakt dit nog even pijnlijk duidelijk.

zondag 3 maart 2013

Dark Archives

U bent de beheerder van een archiefbewaarplaats? Dan bent u wellicht - zonder dat u het wist - de trotse eigenaar van... Dark Archives!

Lichte Studiezaal voor Donkere Archieven