donderdag 28 februari 2013

Film: Renoir (2012)

Côte d'Azur, 1915. In de nadagen van zijn leven wordt de kunstenaar Pierre-Auguste Renoir gekweld door het verlies van zijn vrouw, de pijn van artritis en het slechte nieuws dat zijn zoon Jean gewond is geraakt. Als een jong meisje op wonderbaarlijke wijze zijn wereld betreedt, krijgt de oude schilder nieuwe energie. Ze zal zijn laatste model en muze worden. Wanneer Jean terugkeert om te revalideren, raakt ook hij in de ban van het beeldschone meisje. Ondanks de felle tegenstand van zijn vader, wordt hij smoorverliefd op deze vrije, ontembare geest en ontdekt door haar zijn artistieke zelf.


Zo luidt de officiële beschrijving van de film. Een kunstzinnige film met een liefdesverhaal. Dat is het ook wel, maar zeker niet het enige. Sterker, het jonge mysterieuze meisje (Andrée) gaat op den duur zelfs een beetje vervelen en de relatie met de zoon (Jean) is voorspelbaar. De ingewikkeld lijkende relatie tussen de overleden echtgenote en moeder en de modellen van Renoir is iets te oppervlakkig naar mijn smaak.

dinsdag 26 februari 2013

Hoe denken architecten over archivarissen?


In een column op ArchiNed (voor architecten, dus) naar aanleiding van het verschijnen van de nieuwe collectiecatalogus van het NAi, geeft Piet Vollaard zijn mening over de taken van de archivaris:
Het lijkt erop dat de taken van het archiveren zelf en het tonen of onderzoeken van een selectie uit dat archief hier door elkaar worden gehaald. Een archief zou het als taak moeten zien álles van iedereen te verzamelen (dat is natuurlijk onmogelijk, maar het gaat om het uitgangspunt). 
De archivaris heeft wat dat betreft geen andere inhoudelijke taak dan het zo goed mogelijk beheren en het divers mogelijk toegankelijk maken van het archief. Hij kan daarbij wat mij betreft naast de traditionele ingangen (ontsluiten op naam, datum, aard van materiaal et cetera) ook thema’s of tags toevoegen, hoe meer ingangen, hoe beter. Maar een thema mag nooit uitgangspunt van verzamelen (of nog erger: ontzamelen) zijn, dat is de taak van de onderzoeker of curator. Voor een goed archief is het cruciaal dat die twee taken niet door elkaar worden gehaald. 
Een goede archivaris houdt zichzelf op de achtergrond en probeert vooral niet sexy, publieksvriendelijk of inhoudelijk te zijn; daar is de museumdirecteur cq conservator voor.
Dat we het maar even weten.

Plaatje
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3fABvh60BIbTgK0q3YCG-4jd9H7lk5PA8JoPBxsuurybxWlSGciUApcCClQuOdHZMYXy71JV1DfsTTZfCBH7hJ8mxfa5UqdTepxUYnhND3QDWG-a95FApwE6ScswmHzvZufQhNiaAyh34/s400/manifest_voor_de_archivaris_20.jpg

maandag 25 februari 2013

Een opvallende ontzameling: Foto zoekt familie

Stel, je hebt als museum in je collectie een verzameling verweesde (tweedimensionale) werken, waarvan de context onduidelijk is. Dan kan je daar een paar dingen mee doen: negeren, zo goed en zo kwaad mogelijk ontsluiten en gebruiken of actief ontzamelen en daarmee de ontsluitings- en digitaliseringskosten betalen.



Met het project Foto zoekt Familie willen het Tropenmuseum en de bibliotheek van het Koninklijk Instituut voor de Tropen de rechtmatige eigenaren van 335 fotoalbums uit voormalig Nederlands-Indië terugvinden.

woensdag 20 februari 2013

De Doe-democratie en het archief

En toen was er dus een gemeente die het gewoon deed: uitgaan van de huidige stand der techniek en dan binnen de wettelijke kaders de zaak opnieuw inrichten.  



De nieuwe fusiegemeente Molenwaard bouwde geen nieuw centraal gemeentehuis, maar schafte het gewoon af. De stenen, dan. Want verder is het 'gemeentehuis' alive and kicking:
De nieuwe gemeente zit thuis in uw toetsenbord of drukt op uw deurbel.  
De ambtenaar van de Burgerlijke Stand (voorzien van de onontkoombare teddybeer) komt thuis de geboorte opnemen en een paspoort kan ook thuisbezorgd worden door een koerier, waarbij de verificatie- en identificatieprocedure mobiel afgehandeld wordt.

maandag 11 februari 2013

MAS: Museum aan de Stroom (en QR-codes)

Afgelopen zaterdag hebben we in een opwelling het MAS in Antwerpen bezocht. Een prachtig gebouw en een aardige collectie.


Het gebouw is zestig meter hoog, verdeeld in tien verdiepingen, waarvan er zes zijn ingericht als museum. Verder is er een entree met café, kantoren, een restaurant op de negende verdieping en een panoramaterras op de tiende. Op het plein om het gebouw heen staat, in dezelfde stijl, wat laagbouw. Daarin zitten ontmoetingsruimten, etalages, galeries en natuurlijk de museumwinkel.

maandag 4 februari 2013

Het Mars One archief

Een kleine twee-en-een-half jaar geleden schreef ik iets over archivarissen in een interplanetaire maatschappij. Het was min of meer als grappig-om-over-na-te-denken en SF-achtig bedoeld. Maar de eerste stap zou zo maar dichterbij kunnen zijn dan ik toen dacht.

MarsOne
Het Nederlandse bedrijf Mars One is van plan om binnen tien jaar een kolonie op Mars te stichten:
Mars One brengt de mensheid naar Mars. In 2023 zullen de eerste vier mensen zich er vestigen. Zij vormen de basis van een permanent bewoonde Marsbasis, van waaruit we zullen leren en groeien. Als de eerste bemanning landt, zal er een bewoonbare en duurzame basis klaar staan om de astronauten te huisvesten. Iedere twee jaar zal een nieuwe groep mensen aansluiten. Om dit plan mogelijk te maken heeft Mars One een nauwkeurig en realistisch plan ontworpen dat volledig is gebaseerd op het gebruik van bestaande technologieën.
Te koop: poster Mars One project

Ze timmeren stevig aan de weg, schijnen hun eerste investeerders binnen te halen en hebben ze een werving- en selectieprogramma voor astronauten (denk Nothing beats an astronaut. Ever. Axe-reclame ;-)). En ze hebben een fanclub.

zondag 3 februari 2013

Ontberen uit overtuiging

Het blijft fascinerend om te lezen over overtuigingen die tot een levenshouding leiden die aan het zelfdestructieve grenzen. Vorige week las ik toevallig twee van dat soort verhalen: een Russisch en een Nederlands.