Vorige week even gelezen in het boek "Opgeruimd!" van Marie Kondo, een opruim-goeroe, die als stelregel heeft dat als je er niet blij van wordt, het weg kan. Dat noemt ze Konmari.
Vanuit mijn achtergrond vooral het hoofdstuk over 'vervelende paperassen' gelezen. Wat een beperkte vrouw. De vuistregel: alles moet weg (want van paperassen wordt je niet blij) gaat volkomen voorbij aan de functie van die 'paperassen'.
Het is duidelijk dat ze nooit een echte huisadministratie heeft moeten voeren, anders begrijp je wel dat veel paperassen een geheugen- en bewijsfunctie hebben die veel verder gaat dan de beperkte doelen van mevrouw Kondo.
