A printed replica of the early gramophone disc “Der Handschuh” |
De afbeelding van de grammofoon staat in een Duits blad uit 1890. Door een hoge resolutie scan van de afbeelding te maken, kan de structuur van de groef in detail weergegeven worden. De spiraalvorm wordt omgezet naar rechte lijnen en daarna aan elkaar geplakt. Dit gebeurt allemaal digitaal. Daarna wordt het plaatje van de rechte lijn van de groef verdeeld in twee plaatjes: een van de bovenkant en een van de onderkant van de groef. Door middel van speciale software (ImageToSound, bedoeld voor bewerking van het geluidsspoor van films) worden de plaatjes van de bovenkant en de onderkant apart omgezet naar een WAV-bestand. Dan worden beide bestanden gecombineerd alsof het een stereo-opname is, geconverteerd naar mono en er ontstaat enigszins begrijpelijk geluid.
Nu ben ik benieuwd of er in 'onze archieven' afbeeldingen zijn van bijzondere grammofoonplaten waarmee dezelfde truuk uit te halen is. Misschien kunnen we zo verloren geluidsopnamen toch nog terugkrijgen.
En - ook interessant - zouden er nog andere informatiedragers zijn, die op deze manier gereconstrueerd kunnen worden?
Plaatjes
https://mediapreservation.files.wordpress.com/2012/05/polar-to-rectangular.jpg
2 opmerkingen:
Intrigerend dat dat kan. Moet ik aannemen dat destijds de feitelijke grammofoonplaat gebruikt is om de afdruk in het boek mee te maken? Het is dan geen afbeelding van die plaat maar een afdruk van die plaat.
Een erg leuke weg om terug te grijpen naar wat toen te horen was.
Met vr groet, Henk Borst
@Henk
Hoe die reproductietechnieken werkten, weet ik niet. Maar ik vermoed dat er toch wel iets van fotografische techniek achter zit. Of het dan een afbeelding of een afdruk is, durf ik niet te zeggen.
Een reactie posten