De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Leo Tolstoj en voor een groot deel opgenomen in een 19e eeuws theatergebouw. De scenewisselingen zijn, zeker in het begin, fraai opgelost. Terwijl de acteurs spelen, wordt de omgeving omgebouwd van een barbier in een huiskamer in een kantoor in een restaurant in een feestzaal. Waarna een van de spelers het feest verlaat, de coulissen in loopt en via een trap op de rollenzolder komt en daarmee in een armoedig huisje belandt (waarbij de katrollen en touwen voor de decors gewoon zichtbaar blijven).
De figuranten doen hierin mee. Het kantoorpersoneel vormt een menselijke administratiemachine, dat in rijen opstaat als de baas voorbij loopt en deels verandert in bedienend personeel als het restaurant verschijnt. Ook tijdens het feest zijn de figuranten opzichtig ondersteunend aan de leidende acteurs, soms op het absurdistische af. Prachtig vond ik het stuk waarin Anna de trein verlaat en, wederom op de rollenzolder, het 'perron' betreedt. Over de balken en tussen de katrollen loopt ze over het perron, daarbij in hun activiteit 'bevroren' figuranten tegenkomend die de andere reizigers moeten voorstellen. Deze scenes dragen de film, wat mij betreft. Veel aandacht voor details en fascinerend om naar te kijken. Toneeltechnieken, omgewerkt voor filmisch gebruik. Heel knap.
 |
| Op het station: Keira Knightley als Anna Karenina |
 |
| Bij de barbier: Matthew MacFayden als Stiva Oblonsky |
Nou is de Anna Karenina van Tolstoj ook niet zonder kritiek. Geschreven als krantenfeuilleton kan het gemakkelijk gezien worden als een romantisch niemendalletje over de Russische aristocratie. Tolstoj was echter zowel een moralist als een scherp criticus van de excessen van zijn aristocratische gelijken; Anna Karenina wordt daarom vaak beschouwd als parabel van de moeite die het kost om tegenover jezelf eerlijk te zijn als de rest van de maatschappij oneerlijkheid verwacht. Dit komt in de film ook doorlopend terug, maar kan zich desondanks niet onttrekken aan het niemendalletjes-karakter.
Persoonlijk raad ik de film vooral aan voor de shots in het theater. Maar die zijn dan ook echt de moeite waard.
Gezien op 17 en 26-03-2013 in Cinema Middelburg.
Meer info:
http://en.wikipedia.org/wiki/Anna_Karenina_(2012_film)
http://www.imdb.com/title/tt1781769/
Plaatjes
http://0.tqn.com/d/movies/1/0/R/K/Z/anna-karenina-poster.jpg
http://frocktalk.com/wp-content/uploads/2013/02/anna-karenina.jpg
http://nanarama.files.wordpress.com/2012/12/matthew-macfadyen-in-anna-karenina-5.jpg
4 opmerkingen:
Dan moesten wij die film ook maar eens gaan zien; bij Wilma stond ie al op de wensenlijst. En ik ben nu wel erg benieuwd geworden naar die bijzondere scènewisselingen!
Leuk dat ik je heb overtuigd met mijn recensie!
Ik heb 'm (als vrijwilliger bij Cinema Middelburg) 2x gezien en dan vallen de decors meer op. Ben benieuwd hoe jullie het vinden!
We hebben de film gisteren gezien, en inderdaad zit het filmisch erg knap in elkaar. Wel moet ik erbij zeggen, dat we dit in het begin wel vonden afleiden van het volgen van het verhaal, terwijl op dat moment ook de personages worden geïntroduceerd (het boek zelf heb ik nooit gelezen). Naderhand, wanneer de trucs nog maar sporadisch voorkomen, doet het soms bovendien wat vreemd aan, zoals de herhaling van de menselijke administratiemachine op kantoor. Maar goed, dat deert en stoort niet echt.
Kortom: geen vrolijk verhaal, wel erg mooi drama. En prachtig gefilmd. En vooral daardoor meer dan een gemiddeld kostuumdrama.
Dank voor je terugkoppeling, Christian!
Dat de filmische trucs in het begin afleiden van het verhaal, klopt wel. De 2e keer dat ik 'm zag, kreeg ik daar veel meer van mee.
En inderdaad, de filmtechniek tilt het boven het gemiddelde kostuumdrama uit.
Een reactie posten