 |
| Lichte Studiezaal voor Donkere Archieven |
Ik heb de term niet zelf verzonnen, maar kwam het tegen in nr. 5 van Contents Magazine:
Dark archives are the repositories of human knowledge to which we no longer have operational access. They are the documents that have been lost, even though they still exist and the records that hold information we don’t realize is there (Tim Maly, Contents Magazine).Vermoedelijk heeft het eveneens een backup-achtige betekenis in de IT.
In de Engelstalige wikipedia is Dark Archive een rechtstreekse doorverwijzing naar het klassieke Archive.
Methode
Maar hoe weet u nu of u een Dark Archive heeft? Daarvoor heeft Maly in zijn artikel een modelletje opgesteld, met behulp van het Kennismodel van Rumsfeld (deze term is wel van mij):
There are known knowns. These are things we know that we know. There are known unknowns. That is to say, there are things that we know we don’t know. But there are also unknown unknowns. There are things we don’t know we don’t know.(Maly, niet gespeend van enige ironie, heeft het over Saint Rumsfeld.)
Dus er bestaan:
- Known knowns;
- Known unknowns;
- Unknown unknowns;
- Unknown knowns (Maly signaleert dat Rumsfeld deze vierde mogelijkheid niet noemt).
- Known available;
- Known unavailable;
- Unknown unavailable;
- Unknown available.
The search-engine-optimized collections of information that dominate public discourse and life are the known available. The information locked behind paywalls, security clearances, trade secrets, redacted reports, and dark conspiracies are the known unavailable—somebody knows this stuff, but it’s not us. Reality as it exists beyond the horizon of human understanding is the unknown unavailable.Heeft u in uw archiefbewaarplaats nog archieven liggen, die niet beschreven zijn, dan heeft u last van Dark Archives. Archivistisch gesproken, dan. Want Maly is een digitaal en geen archivaris. De waarschijnlijk goed geordende en beschreven logboeken van Amerikaanse schepen waren in zijn ogen Dark Archives, totdat het Oldweather project ze digitaliseerde.
Dark archives are the unknown available. They are the reams of knowledge that have been carefully collected and catalogued, but are effectively missing for want of a good analysis system or even clues about where to look. Their contents are effectively unknown.
Uw archiefbewaarplaats is waarschijnlijk een groot universum met donkere materie. Dus.
Plaatjes
http://www.rijnland.net/contents/pages/57347/archiefbewaarplaats.jpg
3 opmerkingen:
Hee, ik ken de term "dark archive" in een heel andere betekenis. In Florida betekent het zoveel als: een niet-openbaar archief. Ze hebben er zelfs speciale - open source - software voor ontwikkeld: Dark Archives in the Sunshine State (DAITSS).
Interessante site, maar dat over dark archives kan ik niet vinden. Zou je het iets specifieker kunnen aangeven?
Er is overigens wel enige overeenkomst met wat jij beschrijft, als ik Tim Maly mag geloven:
It is no coincidence that so many dark archives are or were secret archives. Secrecy requires limiting access, and as you limit access to an archive, it becomes easier for it to slip into darkness.
Hij refereert ook aan de August 6th 2001 Presidential Daily Briefing (“Bin Laden Determined to Attack Inside the United States”):
Instead of serving as useful intelligence, that information remained hidden, only to be uncovered later as damning evidence of incompetence. The United States knew that an attack was coming, but it did not know that it knew.
Het lijkt erop dat hier op een ingewikkelde manier wordt gezegd wat anderen wat simpeler zeggen: als je het niet via Google kan vinden, bestaat het niet. En dan met wat mystiek en specificeringen omgeven. ;-)
Die scheepslogboeken waren bijvoorbeeld bepaald niet 'unknown available', maar 'only known available to a few, but unknown available to many' (wat in zo'n artikel natuurlijk minder lekker bekt). En dat geldt natuurlijk voor vele 'Dark Archives'.
De toevoeging 'in zijn ogen' is daarom waardevol, omdat die het perspectief van 'een digitaal' toont, een perspectief dat voor hoe langer hoe meer mensen opgaat. Terwijl de gemiddelde archivaris nog steeds uitgaat van het papier en termen van 'beschikbaarheid' en 'toegankelijkheid' anders uitlegt dan de gemiddelde mens. Maar goed, da's niks nieuws (en eigenlijk ook wel een onderscheidend kenmerk van archivarissen). Alhoewel het 'gat' wel steeds groter wordt.
En dan volgt weer de vraag, hóe digitaal beschikbaar gemaakt, maakt van een 'Dark Archive' een 'Light Archive'? Er zijn collecties online te 'vinden', beschreven en gescand, die niemand kan vinden.
Maar goed, we kennen de problemen en uitdagingen. En dit is weer eens een andere manier om ertegenaan te kijken.
Leuke blog, Chido.
Een reactie posten